İflah Olmayı Beceremez Bu Gönül....

Ayrılık mı asıl acıtan,
Yalnızlığım mı...bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır ayırtedemiyorum.....

Gözlerimde bölük pörçük kelimeler sana dair
Hangisine değsem...çamur
Hangisine değsem...yaş
Hangisine değsem...toz oluyor ortalık...

Ben artık diren(e)miyorum...!
Heryer,herşey karanlık,önümü göremiyorum...
Var mı ötesi...
Var mı çaresi...
Hayat üstüme üstüme gelirken
Ben...ses çıkar(a)mıyorum

(içimdeki ateşe rağmen boğuluyor(muy)um...)

Geceleri sabaha erdiremiyorum
Ya da sanırım;
Uyumuyorum...bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır farkına varamıyorum

Kinci değilim...asla
Ama içim soğudu bikere,içimdeki onca yangın sönmese bile
İflah olmayı beceremez bu gönül...

En büyük hatam,
Kalbinde gerçek aşka yer olmayan birine gönül düşürmekti belki...bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır neden aramıyorum

Bi garip hüzünlerde,
Bi garip derinliklerde,
...sadece ağlıyorum...