Birgün, celimsiz, kücük bir kiz cocugu, sokagin kösesine oturmus; yiyecek,
para, ya da alabilecegi herhangi bir sey icin dileniyordu.
Üzerinde yirtik, pirtik giysiler vardi; yüzü gözü kir icinde ve perisan bir
haldeydi.
Kiz dilenirken, sokaktan genc, canli ve iyi görünümlü bir adam gecti. Kizi
fark etmisti ama belli etmemek icin dönüp ikinci kez bakmadi. Büyük ve lüks
evine, mutlu ve rahat âilesinin yanina geldiginde, cok güzel hazirlanmis
aksam sofrasi onu bekliyordu.
Fakat az sonra düsünceleri tekrar o fakir kiza takiliverdi. Duygulari bir
seylere itiraz ediyordu. Sonra kolay yolu tercih etti ve itirazlarini
Allah'a yöneltti. Böyle durumlarin var olmasina izin verdigi icin?!. Ve
söyle bir cümleyle yakindi icinden:
* " Böyle bir seyin olmasina nasil müsaade ediyorsun? Neden o kücük kiza
yardim icin bir seyler yapmiyorsun Allâh'im?"
Sonra ruhunun derinliklerinden gelen bir cevap isitti:
* "Yaptim. Seni yarattim!"